Wijzelf : Hobbies :
|
John Ancona
John is een levensgenieter van het zuiverste water. Hij houdt van wat hij noemt 'werken met de handjes' en dat kan van alles betekenen. Hij is graag bezig met het oplossen van problemen met computers, maar vindt het ook heerlijk om doe-het-zelf klussen op te knappen, zijn verzameling gereedschap groeit dan ook gestaag aan. John kan ook echt genieten van een terrasje waar hij, al dan niet met een lekker biertje in de hand, heerlijk kan genieten van het 'mensjes kijken'. Ook in de keuken slaat John zeker geen modderfiguur; hij kan koken als de beste en met name de Indische keuken (zie www.indischkookboek.nl) is echt een specialiteit van hem. Beroepsmatig was John ruim 37 jaar verbonden aan de Koninklijke (Nederlandse) Luchtmacht waar hij tot 1 mei 2006 'trainingen sociale en communicatieve vaardigheden' verzorgde. Als we zijn loopbaan in enkele zinnen zouden moeten samenvatten zou het als volgt zijn: " Opgekomen op de LKS in september 1969, net 3 dagen 16 jaar oud, om te worden opgeleid als specialist GRV/ Lancering Nike. Na 9 maanden kaderschool geplaatst op de LIMOS te Nijmegen om KVV- en DPL-opleidingen te verzorgen. Tevens gedurende zijn kaderschooltijd in Rheine geplaatst geweest om de opleiding 'specialist lancering Nike' af te ronden. Na afronding van de kaderschoolopleiding weer terug naar de LIMOS om vervolgens na ca. 1,5 jaar geplaatst te worden bij het Depot voor Discipline te Nieuwersluis als instructeur/ gevangenenbewaarder. Na 7 jaar daar 'vertoefd' te hebben werd John overgeplaatst naar de KKSL om daar, gedurende 11 jaar, verschillende opleidingen te verzorgen om dan uiteindelijk, na diverse omzwervingen door de KLu, eind september 1995 terecht te komen bij de DMLO te Woensdrecht". In Woensdrecht vond John zijn plekje bij het Kantoor Overige Trainingen, waar het 'werk' altijd zeer goed beviel. Vanaf mei 2006 geniet John van zijn welverdiende rust... hoewel... Om niet helemaal een huismus te worden bleef John nog enkele jaren 1 dagje per week bezig met zijn 'oude' werk, hij gaf dan -samen met een goede vriend (een oud-collega die net als John van zijn welverdiende rust geniet)- trainingen. Inmiddels zijn deze trainingen afgelopen (budgetaanpassingen door de regering opgelegd aan defensie) en is John weer lekker thuis aan de slag met allerlei klusjes en hobbies. Sinds 26 december 2019 is John "op pensioen" maar dat wil nog niet zeggen dat hij stil zit... Hij is, als vrijwilliger bij B.W.I., actief deelnemer aan het rollator spreekuur dat 1 keertje per maand beurtelings in één van de 5 deelgemeenten van Woensdrecht wordt gehouden waarbij kleine 'mankementen'aan rollators worden verholpen waar nodig.
-o-o-o-o-o-
Maggie Ancona-Peeters
Van 1971 tot 1977 (vlak voor de geboorte van mijn oudste zoon Rob) was ik werkzaam bij een internationaal expeditiebedrijf (BELGIAN PAKHOED). Bij dat bedrijf vervulde ik verschillende functies, gaande van typiste - telexbediende - telefoniste - receptioniste - hulpexpediteur - magazijnbeheer. Na enkele jaren 'thuisblijven' voor de opvoeding van mijn kinderen begon ik terug te werken als uitzendkracht. Via het uitzendbureau Flex kreeg ik een aantal interessante opdrachten die, hoewel oorspronkelijk ingepland voor enkele dagen, meestal uitliepen tot langdurige contracten (de eerste keer werden 4 dagen uiteindelijk 18 maanden (bij Petrofina), de volgende keer werden 3 dagen uiteindelijk een vast contract voor onbepaalde duur (bij I.C.T.C. containerherstellingen). Ondertussen was ik ook druk bezig met het (zelfstandig) verzorgen van publikatie van maandbladen voor een oud-studenten vereniging (OSBA) en hield me bezig met de ledenadministratie van die vereniging. Zo verkreeg ik gaandeweg ruime ervaring met DTP (DeskTop Publishing). Ik stopte weer met werken in 1993, vlak voor het vertrek naar Jakarta, Indonesië. Bij gebrek aan een werkvergunning in Indonesië, en gezien de huishouding zeer deskundig werd verzorgd door de 2 inwonende meiden en het overige huispersoneel, legde ik me terug toe op computers en het internet. Al snel was ik helemaal verslingerd aan het bouwen van websites en ik creerde en onderhield dan ook websites voor de vereniging HIDUP en haar leden (een 40-tal bedrijven die actief zijn in milieubewuste activiteiten). Ik werd regelmatig gevraagd door mensen die begeleiding wensten bij 'hun' eerste stappen in computer- en/of internetgebruik (onder mijn leerlingen waren mensen te vinden zoals bvb de echtgenote van de grote baas van Makro en de echtgenote van de Belgische Ambassadeur in Jakarta, maar ook de plaatselijke bevolking wist mij al snel te vinden als ze eindelijk een pc in huis kregen :-) Ook in Indonesië kreeg de DTP-kriebel me te pakken en ik was dan ook actief betrokken met (web-)publicaties voor deBLIC (Belgische Club in Indonesië). Maar daar bleef het niet bij... na verloop van tijd breidden mijn webbezigheden zich uit naar andere Belgische Clubs en ook de websites van BCT (Thailand) en Belgoluxuae (Verenigde Arabische Emiraten). Om een centje bij te verdienen gaf ik een tijd Engelse taallessen voor Komselindo (het Indonesische telecom-bedrijf) en al spoedig ook voor de 12 kinderen van de 'Pak Haji' en andere lokale jeugd. In Nederland, werkte ik in eerste instantie vooral op freelance basis: het maken en onderhouden van websites, (niet beedigde) vertalingen (meestal Engels naar Nederlands), uitwerken van cursusmateriaal voor de trainingen die door John verzorgd worden,... Na een paar baantjes via het uitzendkantoor kwam ik terecht bij SABIC Innovative Plastics, Bergen op Zoom waar ik verantwoordelijk was voor tijdsregistratie en de administratie van de Expense reports en de creditcard transacties. In het kader van opeenvolgende reorganisaties werd het takenpakket (en bijhorende verwachtingen) behoorlijk zwaar en gingen hun tol eisen, op voorstel van het bedrijf en in onderling overleg, werd het contract in 2015 beeindigd.
Na een hektische periode die behoorlijk zijn tol eiste zijn we nu terug in wat rustiger vaarwater terecht gekomen. In mijn vrije tijd ben ik vaak aan mijn computer te vinden. Ik ben best vaak bezig met het updaten en onderhouden van onze websites maar vind het ook heerlijk om met de ipad op de bank te kruipen en lekker op het internet te surfen, maar een handwerk (breien, haken, borduren, diamond painting) is ook altijd dicht in mijn buurt want ook daar kan ik van genieten.
We blijven op de hoogte van de moderne ontwikkelingen op het vlak van communicatie om op dit wijze in contact te kunnen blijven met onze kinderen en kleinkinderen die verspreid wonen over de hele wereld (Nederland, België , Zweden en Indonesië). Zoals moderne grootouders gebruikelijk is geworden maken we maakten we via die weg voor het eerst kennis met onze Zweedse kleinkinderen Jonathan & Anna, en houden we contact met onze zoon Paul in het verre Bali (Indonesië).
|
(c) Bixietje 2020